کد مطلب:316658 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:189
فریاد عجیب حضرت جبرئیل در روز عاشورا
امام صادق علیه السلام می فرماید: در آن هنگام كه آقا اباعبدالله علیه السلام به شهادت رسیدند، یك نفر از لشكر عمر سعد، شخصی را دید كه به شدت فریاد می زند. گفتند:ای مرد! بس كن این همه ناله و فریاد برای چیست؟
آن مرد گفت: چگونه ناله و فریاد نزنم در حالی كه پیغمبر خدا را می بینم كه ایستاده و به آسمان نظر می كند و می ترسم كه از خدا بخواهد و در حق ما نفرین كند و هلاك شویم.
[ صفحه 54]
بعضی از افراد لشكر به همدیگر گفتند: این مرد: دیوانه شده و سخن بیهوده می گوید.
گروهی دیگر كه به آن ها توابین می گویند از این كلام متنبه شدند و گفتند: به خدا قسم! ستم بزرگی بر خود كردیم و به خاطر خشنودی ابن زیاد، سید جوانان اهل بهشت را كشتیم، سپس در آن جا توبه كردند و علیه ابن زیاد جنگیدند.
به امام صادق علیه السلام عرض شد: صاحب آن ناله چه كسی بود؟
حضرت فرمودند: ما او را كسی جز جبرئیل علیه السلام نمی دانیم و اگر خداوند به او اجازه می داد، فریادی می زد كه روح آن ها از بدنشان خارج می شد و وارد آتش جهنم می شدند؛ ولی خداوند برای این كه بر گناهانشان بیفزاید و عذابشان بیشتر شود به آنان مهلت داد. [1] .
آن مرد گفت: چگونه ناله و فریاد نزنم در حالی كه پیغمبر خدا را می بینم كه ایستاده و به آسمان نظر می كند و می ترسم كه از خدا بخواهد و در حق ما نفرین كند و هلاك شویم.
[ صفحه 54]
بعضی از افراد لشكر به همدیگر گفتند: این مرد: دیوانه شده و سخن بیهوده می گوید.
گروهی دیگر كه به آن ها توابین می گویند از این كلام متنبه شدند و گفتند: به خدا قسم! ستم بزرگی بر خود كردیم و به خاطر خشنودی ابن زیاد، سید جوانان اهل بهشت را كشتیم، سپس در آن جا توبه كردند و علیه ابن زیاد جنگیدند.
به امام صادق علیه السلام عرض شد: صاحب آن ناله چه كسی بود؟
حضرت فرمودند: ما او را كسی جز جبرئیل علیه السلام نمی دانیم و اگر خداوند به او اجازه می داد، فریادی می زد كه روح آن ها از بدنشان خارج می شد و وارد آتش جهنم می شدند؛ ولی خداوند برای این كه بر گناهانشان بیفزاید و عذابشان بیشتر شود به آنان مهلت داد. [1] .
[1] منتهي الامال، ج 1، ص 727.